Kuiltje

Afgelopen dinsdag was het zover, ... naar het theater.
Het was al eventjes geleden voor de meesten en dat was te merken: de spanning was te voelen. Wat gaat er gebeuren? Is het een leuk toneel? Wordt er in gepraat? Veel vragen waar ik als begeleidster ook geen antwoord op wist. We hadden juist op voorhand samen het tekstje dat verderop op de blog staat gelezen.
En dan was het eindelijk zover. We hadden super goede plaatsen, mooi van voor. Het was grappig, we lagen regelmatig in een deuk van het lachen om de gekke bekken die werden getrokken, om de dingetjes die eigenlijk niet kunnen, enz.
Soms waren we een beetje in de war. Het toneelstuk werd in hoofdstukjes opgevoerd en tussen 2 hoofdstukken in ging het licht steeds even uit en werden decorstukken verwisseld. Telkens het licht uit ging, werd er geapplaudiseerd en vroegen kinderen of het nu gedaan was en zeiden ze dat het toch wel kort was, om even later weer volop te genieten van een volgende lachbui.

Het was heel fijn, we hebben genoten.